سرویس سینما و رسانه بی باک، تا چند سال پیش تلویزیون را عامل دورکردن اعضای خانواده از یکدیگر میدانستند چرا که تلویزیون باعث میشد افراد به جای نگاه کردن به یکدیگر به صفحه تلویزیون چشم بدوزند، اما امروز اعضای خانواده برای صدا کردن یکدیگر پیامک میزنند و حتی همان زمان اندک تماشای تلویزیون را نیز صرف گذراندن در اینترنت و شبکه های اجتماعی و یا استفاده از ابزارهای ارتباطی نوین میکنند.
شبکههای اجتماعی میتوانند در مواردی مثل تبادل اطلاعات و تعامل فکری عقیدتی در چارچوب و موازین خاص به ما کمک کند، اما از طرفی هم میتوانند یک مانع باشند. بسیاری از افراد به طور افراطی از این شبکه ها استفاده می کنند و بسیاری از اوقات مفید خود را بیهوده در این دنیای مجازی سپری می کنند. معمولاً افرادی که بیش از 5 ساعت برای شبکههای اجتماعی وقت خود را صرف میکنند به نوعی این عمل آنها منجر به معتاد شدن به این شبکههای اجتماعی میشود و در واقع چیزی که همه به آن به چشم یک شوخی نگاه میکنند، واقعاً شوخی نیست.
مثلاً گاهی اوقات برای انجام کاری به اینترنت میروید اما خود را در شبکههای اجتماعی پیدا میکنید؛ و اسم این حالت را می شود وسوسه گذاشت. شما روزی برای انجام یک کار مفید در حال گشت و گذار در اینترنت هستید که در آدرس بار اسم شبکه اجتماعی که عضوش هستید می افتد و ناخواسته به درونش میروید و آن وقت شما را تلف میکند.
شبکه های اجتماعی یک نوع حس رضایت و محبوبیت در مخاطب به وجود می آورد و همین موضوع باعث پایبندی مخاطب می شود که این موضوع اصلا رضایت بخش نیست.
در یک پژوهش علمی در شیکاگو لایک زدن و یا جواب دادن به پیامهای توییتر یا «ری توئیت» باعث افزایش ترشح هورمون دوپامین شده و آرامش بخش است، در حالیکه فقدان آن باعث بروز حس حسادت و نگرانی میشود.
اسم این شبکه ها، اجتماعی است ولی به نظر می رسد که بیشتر افراد در مواقع تنهایی به این سایت ها مراجعه می کنند و به گونه ای با حضور در این سایت ها از اجتماع جدا می شوند و احساس رضایت بخشی که تنهایی در مقابل رایانه بدست می آورند در جمع ندارند و از گذراندن وقت با دوستان اینترنتی شان بیشترلذت می برند و کم کم از جمع دوستان خود دور می شوند.
رسانههای اجتماعی امتحان خود را در رویدادهای اجتماعی نیز پس داده اند و موقعیت خود را در جوامع و تصمیم گیریها و فعالیتهای کلان تثبیت کرده اند. انتخابات ریاست جمهوری امریکا در دوره گذشته نشانی از حضور و تأثیر رسانه-های اجتماعی است.
همچنین براساس تحقیقاتی که بر روی شبکه های اجتماعی صورت گرفته است لایک های کاربران در شبکه های اجتماعی می تواند جزئیات بیشتری از شخصیت شما را نشان دهد و لایکهای افراد در صفحات مختلف فیسبوکی میتواند نشانگر عقاید سیاسی، تمایلات جنسی، ریشه قومی، مذهب و ویژگیهای شخصیتی افراد و حتی سطح ضریب هوشی آنها باشد.
در این سایت هر کاربر عکسی از خود برای معرفی می گذارد که این به نوبه خود مخاطراتی به همراه دارد.
نظرات شما عزیزان:
|